Šumatovačka

Centar za likovno obrazovanje, poznatiji po nazivu vračarske ulice u kojoj se nalazi – Šumatovačka, gradska je ustanova kulture, koja ima status ustanove od značaja. Osnovana je 1948. godine pod nazivom Kurs crtanja i vajanja, i predstavljala je jedinu ustanovu tog tipa na prostoru bivše Jugoslavije, koja u delatnosti objedinjuje umetnost i pedagogiju.
Šumatovačka nije škola, a u njoj su se obrazovali i obrazuju se, na desetine hiljada polaznika.
Nije ni kulturni centar a godišnje produkuje na desetine događaja, izložbi, tribina, predavanja, rezidencijalnih programa međunarodne i regionalne saradnje iz oblasti kulture i umetnosti. Nije muzej, a sakuplja i neguje umetničku kolekciju.
Smeštena je u zgradi originalno sagrađenoj kao Škola na vazduhu, 1931. godine, prema projektu arhitekte Ignjata Popovića, koja je predstavljala reprezentativni objekat rane moderne. Zgrada je izmenjena osamdesetih godina prošlog veka, u saglasnosti sa namenom i danas obuhvata dva objekta ukupne površine 364m2 u kojima se nalaze:
atelje za crtanje i slikanje;
atelje za skulpturu, mozaik i dečije radionice;
atelje za grafiku, ikonopisanje i kostimografiju;
studio za nastavu fotografije i digitalnih medija;
fotolaboratorija;
izložbeni prostor – Galerija Stepenište;
rezidencijalni apartman za gostujuće predavače i umetnike;
kancelarije, kuhinja, toaleti, tuševi.
Šumatovačka raspolaže zelenom površinom 32 m2, gde realizuje različite programske aktivnosti kroz projekat Vračarska bašta.
U ovoj ustanovi kulture svoja prva znanja i iskustva stekli su mnogobrojni danas uspešni likovni umetnici, arhitekte, teoretičari, kritičari, predavači (Ljuba Popović, Kosta Bogdanović +, Kosara Bokšan, Dušan Otašević, Milan Cile Marinković, Petar Omčikus, Bora Iljovski+, Kosta Bunuševac, Dragoljub Raša Todosijević, Zoran Popović, Cuca Sokić+, Neša Paripović, Marina Abramović, Slobodan Šijan, Dragana Ognjenović), koji su poštovanje prema ovoj instituciji potvrdili idarivanjem svojih radova kolekciji Šumatovačke, naglašavajući u svojim biografijma, intervjuima i slično.
Slobodno možemo reći da, ko god danas, na ovim prostorima, zna za vizuelne umetnosti,
zna istovremeno i za Šumatovačku.