Spomen Muzej Ive Andrića

Spomen-muzej Ive Andrića otvoren je 1976, u stanu na Andrićevom vencu 8, u kome je pisac, sa suprugom Milicom Babić, živeo od 1958. godine. Sačuvani su autentični raspored i izgled ulaznog hola, salona i Andrićeve radne sobe. U preostalom adaptiranom prostoru otvorena je stalna postavka, koja hronološki prati život i stvaralaštvo laureata Nobelove nagrade. Zastupljen je originalan muzejski materijal iz Legata Ive Andrića, fotografije, dokumenta, umetnički i lični predmeti, knjige i časopisi, odlikovanja.

Ivo Andrić (Travnik, 1892 – Beograd, 1975) jedan je od najznačajnijih pisaca sa jugoslovenskih prostora. Rođen je u Travniku, odrastao u Višegradu, škole pohađao u Sarajevu, Zagrebu, Beču, Krakovu, tamnovao u austrougarskim zatvorima kao pripadnik organizacije Mlada Bosna. Godine 1919. postaje građanin Beograda i stupa u diplomatsku službu, u kojoj ostaje sve do izbijanja Drugog svetskog rata. U međuvremenu, 1924. godine, doktorirao je na Univerzitetu u Gracu, sa temom iz oblasti filozofskih nauka. Autor je nekoliko značajnih romana, više dela pripovedačke proze i lirsko-filozofske poezije, eseja i kritika. Godine 1961. dobija Nobelovu nagradu za književnost. Svoje najznačajnije romane (Na Drini ćuprija, Gospođica i Travnička hronika) napisao je u Beogradu, tokom okupacije 1941–1945.